top of page

Ομιλητές

& διοργανωτές.

Αλεξάνδρα Μπούνια

Η Αλεξάνδρα Μπούνια είναι Καθηγήτρια Μουσειολογίας στο Τμήμα Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Διατελεί επίσης Αντιπρύτανης Ακαδημαϊκών Υποθέσεων και Διασφάλισης Ποιότητας. Σπούδασε Αρχαιολογία και Ιστορία της Τέχνης στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές μουσειολογίας στο Πανεπιστήμιο του Leicester στη Μ. Βρετανία.  Σε συνεργασία με την SusanM. Pearce έγραψαν το βιβλίο Collector’sVoice: AncientVoices (AshgatePress, 2001) όπως και τα βιβλία Museum, Education, Communication (co-editor, University of the Aegean, 2004), New Technologies in the Service of Cultural Heritage (co-editor, Kaleidoscope Publications, 2008) και National Museums in Southern Europe: History and Perspectives (co-editor, Kaleidoscope Publications, 2012). Είναι επίσης συγγραφέας των βιβλίων Collectors and Collections in the Ancient World: The Nature of Classical Collecting (AshgatePress 2004) και «Στα Παρασκήνια του Μουσείου: η διαχείριση των μουσειακών συλλογών» (Πατάκης, 2009).

 

Βάγια (Βίκυ) Καραϊσκου

Η Βάγια (Βίκυ) Καραΐσκου είναι Επίκουρη Καθηγήτρια Ιστορίας της Τέχνης στο Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρου, Πρόγραμμα «Σπουδές στον Ελληνικό Πολιτισμό» και Ακαδημαϊκή Υπεύθυνη του Μεταπτυχιακού Προγράμματος Σπουδών «Πολιτιστική Πολιτική και Ανάπτυξη».

Η έρευνά της εστιάζει σε θέματα διάδρασης τέχνης και κοινωνίας και συγκεκριμένα: πολιτισμικές και εθνικές ταυτότητες, πολιτισμική μνήμη, τέχνη και εξουσία, ανθρώπινη μορφή και δημόσιος χώρος, πολιτισμικά στερεότυπα στον δημόσιο χώρο, οπτικό πολιτισμό, δημόσια γλυπτική, νεοελληνική τέχνη.

Το τελευταίο της βιβλίο Χρήσεις και Καταχρήσεις του Πολιτισμού. Ελλάδα 1974-2010 κυκλοφόρησε το 2013 από τις εκδόσεις University Studio Press (Θεσσαλονίκη) και το 2015 από το Cambridge Scholars Publishing στην αγγλική γλώσσα με τίτλο Uses and Abuses of Culture. Greece 1974-2010.

Το 2013 ολοκλήρωσε το ερευνητικό της πρόγραμμα «Κύπρος: τόποι μνήμης, χώροι τέχνης» το οποίο καταγράφει τη δημόσια γλυπτική στην Κύπρο και τον ρόλο της στη διαμόρφωση πολιτισμικής και εθνικής ταυτότητας. Η επίσημη ιστοσελίδα του προγράμματος είναι η http://publicart.ouc.ac.cy

 

Δέσπω

Πασιά

H Δέσπω Πασιά είναι διδακτορική φοιτήτρια στο Τμήμα Πολιτισμού, Επικοινωνίας και Μέσων του UCL - Institute of Education, του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Η διδακτορική της έρευνα αφορά την εκπαίδευση για την κοινωνική και πολιτισμική ιστορία των γυναικών μέσα από την παιδαγωγική χρήση φωτογραφικών αρχείων που βρίσκονται σε μουσεία. Έλαβε τον μεταπτυχιακό τίτλο της στη Μουσειολογία από το Πανεπιστήμιο του Leicester και κατέχει προπτυχιακούς τίτλους στην Ανθρωπολογία και τη Ψυχολογία από το Πανεπιστήμιο του Wisconsin-Madison στις Η.Π.Α. όπου σπούδασε με υποτροφία Fullbright. Διδάσκει σε δημόσια σχολεία δημοτικής εκπαίδευσης και είναι μουσειοπαιδαγωγός στην Κρατική Πινακοθήκη Σύγχρονης Τέχνης, στη Λευκωσία. Έχει σχεδιάσει και εκπονήσει εκπαιδευτικά προγράμματα για μουσεία στην Κύπρο και την Ελλάδα και εκπαιδευτικές δράσεις για ευρωπαϊκά προγράμματα Erasmus+ και Marie-Curie και έχει επιμεληθεί εκθέσεις και μουσειολογικές παρεμβάσεις. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα περιλαμβάνουν τη φωτογραφία, τις υβριδικές εκθέσεις και τη μουσειολογία.

Δέσπω Πηλείδου

Η Δέσπω Πηλείδου σπούδασε Αρχαιολογία στο Ινστιτούτο Αρχαιολογίας του Λονδίνου και πήρε το διδακτορικό της τίτλο στην Αρχαιολογία από το University College London. Η διδακτορική διατριβή της αφορούσε την Στιλβωτή Χειροποίητη κεραμική (Handmade Burnished Ware) και δημοσιεύτηκε το 1994  στη σειρά  Studies in Mediterranean Archaeology.

Από το 1995 εργάζεται στο Τμήμα Αρχαιοτήτων Κύπρου, αρχικά στην Εφορεία Μνημείων και ακολούθως στην Εφορεία Μουσείων. Από τη θέση του Εφόρου Αρχαιοτήτων είναι υπεύθυνη για τη διαχείριση, αναδιοργάνωση μουσείων και την  ίδρυση νέων κρατικών μουσείων, τη διαχείριση των δημόσιων και ιδιωτικών συλλογών,  τη διοργάνωση εκθέσεων στην Κύπρο και στο εξωτερικό, τη διαχείριση των εναλίων αρχαιοτήτων και την παράνομη διακίνηση πολιτιστικών αγαθών.

Από το 1996 έως το 2010 διηύθυνε τις ανασκαφές στο Λόφο Αγίου Γεωργίου στη Λευκωσία, αρχαιολογικό χώρο με διαχρονικές φάσεις που πιθανόν να ταυτίζεται με την αρχαία Λήδρα και έχει δημοσιεύσει άρθρα και μελέτες για το θέμα. Έχει επίσης ανασκάψει στον προμαχώνα Podocataro των Ενετικών Τειχών Λευκωσίας, όπου τεκμηριώθηκε με ανασκαφικά δεδομένα η πολιορκία και άλωση της Λευκωσίας το 1570 από τους Οθωμανούς. Από το 2012 διενεργεί ερευνητικό πρόγραμμα επισκοπήσεων στην κοιλάδα του Γυαλιά και ανασκάπτει στην περιοχή του Αγίου Σωζόμενου.

Έχει διατελέσει Πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Κύπρου στο ICOMOS και είναι πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Κύπρου στο ICOM, ενώ από το 2009 μέχρι σήμερα είναι εκλελεγμένη Πρόεδρος του Συνδέσμου Κυπρίων Αρχαιολόγων.

Γιάννης Τουμαζής

O Γιάννης Τουμαζής είναι Επίκουρος Καθηγητής στο Τμήμα Αρχιτεκτονικής και Εφαρμοσμένων Tεχνών του Πανεπιστημίου Φρέντερικ στη Λευκωσία, Διευθυντής του Δημοτικού Κέντρου Τεχνών Λευκωσίας και του Ιδρύματος Πιερίδη και Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου (ΘΟΚ). Το έργο του εστιάζει σε ζητήματα θεωρίας της τέχνης, μουσειολογία και επιμέλεια εκθέσεων. Το 2011 ήταν ο επιμελητής του Κυπριακού Περιπτέρου «Χρονική Ταξινομία» στην 54η Διεθνή Εκθεση Τέχνης Μπιενάλε Βενετίας στην Ιταλία. Έχει αναλάβει τον μουσειολογικό σχεδιασμό αρκετών μουσείων στην Κύπρο και την Ελλάδα, μεταξύ των οποίων και το βραβευμένο μουσείο THALASSA στην Αγία Νάπα. Το 2013 κυκλοφόρησε στο Παρίσι από τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Paris Ouest το βιβλίο του για τον Marcel Duchamp με τίτλο Marcel Duchamp: Artiste Androgyne. Είναι ένας από τους συγγραφείς του βιβλίου Κυπριακή Τέχνη του 20ού αιώνα, και είχε τη συγγραφική επιμέλεια ενός μεγάλου αριθμού καταλόγων εκθέσεων, κριτικών κειμένων και άλλων εκδόσεων.

Πωλίνα Νικολάου

Η Πωλίνα Νικολάου είναι Arts and Research Resident (2016) στο VSMS Lab (Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο Κύπρου). Κατέχει διδακτορικό δίπλωμα (University of Exeter, UK) στη γεωγραφία με ειδίκευση στη μουσειολογία και στην ιστορία της αρχαιολογίας. Κατέχει πτυχίο ιστορίας (Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών) και μεταπτυχιακό δίπλωμα στην πολιτισμική γεωγραφία (University of Nottingham, UK). Η διδακτορική της διατριβή μελετά τη συλλογή και έκθεση των Κυπριακών αρχαιοτήτων στο Λονδίνο και στη Νέα Υόρκη κατά το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα. Για τη διδακτορική της έρευνα έχει λάβει υποτροφίες από το University of Exeter και το Ίδρυμα Α.Γ. Λεβέντη.

Χρυστάλλα Αντωνίου

Η Χρυστάλλα Αντωνίου είναι υποψήφια διδάκτωρ στο Τμήμα Πολυμέσων και Γραφικών Τεχνών της Σχολής Καλών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Κύπρου. Κατέχει μεταπτυχιακό τίτλο με θέμα «Outdoor Environmental Education and Outdoor Life» από το Τμήμα Culture and Communication του Linköping University (Σουηδία). Εργάζεται ως εκπαιδευτικός δημοτικής εκπαίδευσης και ως μουσειοπαιδαγωγός σε κρατικά και δημοτικά μουσεία/πινακοθήκη, εργοδοτούμενη από το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού. Παράλληλα, είναι μέλος του εργαστηρίου Οπτικής Κοινωνιολογίας και Μουσειολογίας (VSMS Lab). Έχει λάβει υποτροφίες και έχει εμπλακεί ενεργά σε ποικίλα ερευνητικά προγράμματα που σχετίζονται με μουσεία, υλοποιώντας ερευνητικές δράσεις, τόσο στην Κύπρο όσο και στο εξωτερικό, όπως στην Ισλανδία, σε συνεργασία με την Ακαδημία του Ρέικιαβικ (Reykjavíkur Akademían). Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα περιλαμβάνουν τη μελέτη και προώθηση των δεσμών μεταξύ αειφορίας, πολιτισμού και περιβάλλοντος μέσα από επιτόπια και εμπειρική εκπαίδευση σε αυθεντικά συγκείμενα, και ιδιαίτερα μέσα από τα μουσεία.

Νίκος Σουλελές

O Νίκος Σουλελές εργάζεται στην τριτοβάθμια εκπαίδευση από το 1995, και έχει διδάξει στα πανεπιστήμια: University of Western Sydney (Αυστραλία), Liverpool College (Σύδνεϋ, Αυστραλία), KvB Institute of Technology (Σύδνεϋ, Αυστραλία), Cumbria Institute of the Arts (Αγγλία), University of Sharjah (Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα) και το ΤΕΠΑΚ (Λεμεσός). Σε αυτή την περίοδο έχει αναπτύξει προπτυχιακά και μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών (Αυστραλία, Αγγλία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα), είναι αξιολογητής άρθρων στα επιστημονικά περιοδικά Higher Education Studies (εκδίδεται από το Canadian Center of Science and Education), και Journal of Online Learning and Teaching (JOLT) και ήταν εξωτερικός εξεταστής στο University of East London, Department of Innovation Studies, BSc Multimedia Studies (2001-2004) και στο International Centre for Digital Content (ICDC), Liverpool John Moore’s University (2005-2008). Τα ερευνητικά του ενδιαφέρονται επικεντρώνονται στο art and design education, την ηλεκτρονική μάθηση και το design for social change (www.elearningartdesign.org).

 

​Γεώργιος Παπαϊωάννου

Ο Γεώργιος Απ. Παπαϊωάννου γεννήθηκε στα Ιωάννινα. Ανήκει στο Διδακτικό και Ερευνητικό Προσωπικό του Ιονίου Πανεπιστημίου και του Τμήματος Αρχειονομίας, Βιβλιοθηκονομίας και Μουσειολογίας, όπου σήμερα υπηρετεί στη βαθμίδα του επίκουρου καθηγητή με γνωστικό αντικείμενο «Μουσειολογία – σύνθεση και αξιοποίηση μουσειακών χώρων με χρήση ψηφιακής τεχνολογίας» και διευθύνει το Εργαστήριο Μουσειολογίας, Προστασίας, Αποκατάστασης και Αξιοποίησης Πολιτισμικών Αγαθών (μνημείων, μουσείων, κ.λπ.) (ΕΜΙΠ) του Ιονίου Πανεπιστημίου. Αριστούχος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων με μεταπτυχιακές σπουδές και διδακτορική διατριβή στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου (με υποτροφία στο University College London και στο King’s College London), ειδικεύτηκε στην προβολή του πολιτισμικού αποθέματος και σε εφαρμογές νέων τεχνολογιών στην αρχαιολογία, στη μουσειολογία και στον πολιτισμό. Ο Γεώργιος Απ. Παπαϊωάννου διευθύνει και συμμετέχει σε διεθνή χρηματοδοτούμενα ερευνητικά έργα, σε διεθνή έργα πολιτισμικών εργασιών και σε μουσειολογικές δράσεις στη Μεσόγειο και στον αραβικό κόσμο (Ελλάδα, Κύπρο, Συρία, Ιορδανία, Ομάν), όπου έχει ιδρύσει και οργανώσει μουσεία και μουσειακούς χώρους. Έχει ευρύ και βραβευμένο επιστημονικό και διοικητικό έργο. Έχει διδάξει σε πανεπιστήμια της Ελλάδας (Ιόνιο, Πατρών, Ιωαννίνων) και του εξωτερικού (Λονδίνου, Αδελαΐδας, Ανοικτού Πανεπιστημίου Κύπρου) και δίδει έμφαση στην ανοικτή και εξ αποστάσεως εκπαίδευση μέσω εφαρμογών των νέων τεχνολογιών. Υπήρξε εκπαιδευτικός και Διευθυντής σχολείου στην Ελληνική παροικιακή εκπαίδευση Μ. Βρετανίας. Είναι  Γενικός Γραμματέας της Ελληνικής Εταιρείας Σπουδών Εγγύς Ανατολής (HSNES) και μέλος του Διεθνούς Συμβουλίου Μουσείων (ICOM).

Έλενα Στυλιανού

Η Δρ. Έλενα Στυλιανού είναι Επίκουρη Καθηγήτρια Ιστορίας και Θεωρίας της Τέχνης στο Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Κύπρου. Υπήρξε μεταδιδακτορική υπότροφος στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, Institute of Education, UK (2007-2009) και έλαβε το διδακτορικό της από το Teachers College, Columbia University της Νέας Υόρκης (2004-2007) με εξειδίκευση στη θεωρία της τέχνης και την εκπαίδευση. Κατέχει επίσης μεταπτυχιακό από το ίδιο πανεπιστήμιο με έμφαση στη μουσειολογία και την εκπαίδευση. Έχει διδάξει σε γνωστά μουσεία της Νέας Υόρκης, όπως το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης (ΜοΜΑ) και το Museum of the City of New York. Έχει λάβει πολλές υποτροφίες και βραβεία και η ερευνητική της δουλειά έχει δημοσιευτεί σε επιστημονικά περιοδικά και βιβλία. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα περιλαμβάνουν τη μελέτη της σύγχρονης τέχνης στην Κύπρο, τη μουσειολογία και τη θεωρία της φωτογραφίας.  

Θεοπίστη Στυλιανού-Lambert

Η Θεοπίστη Στυλιανού-Lambert είναι Επίκουρη Καθηγήτρια στη Σχολή Καλών και Εφαρμοσμένω Τεχνών, στο Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο Κύπρου. Έχει επίσης ιδρύσει και συντονίζει το Εργαστήριο Οπτικής Κοινωνιολογίας και Μουσειολογίας (www.vsmslab.com). Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα αφορούν τις μουσειακές σπουδές και την οπτική κοινωνιολογία, με έμφαση στη φωτογραφία. Κατέχει διδακτορικό τίτλο από το University of Leicester (UK) με ειδίκευση στην Μουσειολογία και μεταπτυχιακό τίτλο στην Εκπαίδευση Τέχνης από το τμήμα Οπτικών Τεχνών από το University of Texas at Austin (USA). Η Θεοπίστη έχει δημοσιεύσει ευρέως σε θέματα που αφορούν τα μουσεία και τη φωτογραφία, είναι συγγραφέας του βιβλίου Museums and Visitor Photography (MuseumsEtc, 2016) και έχει επιμεληθεί την έκδοση του βιβλίου Displaying Death (co-editor, Routledge, forthcoming 2016), Photography and Cyprus: Time, Place, Identity (co-editor, I.B.Tauris, 2014) και Re-envisioning Cyprus (co-editor, University of Nicosia Press, 2010). Της έχουν απονεμηθεί διάφορα βραβεία και υποτροφίες όπως είναι το Fellowship in Museum Studies από το Smithsonian Institute (USA), υποτροφία από το Fulbright (USA) και το Arts and Humanities Research Council Award(UK).

Νατάσα Χαραλάμπους

Η Νατάσα Χαραλάμπους είναι υποψήφια διδάκτορας Μουσειολογίας στο Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο Κύπρου (2015) και βοηθός διδασκαλίας στο Τμήμα Πολυμέσων και Γραφικών Τεχνών του πανεπιστημίου. Κατέχει πτυχίο Ιστορίας και Αρχαιολογίας (Πανεπιστήμιο Κύπρου, 2007) και μεταπτυχιακό στις Μουσειακές Σπουδές (University of Newcastle, 2009). Από το 2007 έχει εργαστεί σε διάφορους πολιτιστικούς οργανισμούς στην Κύπρο και το εξωτερικό. Από το 2010 μέχρι το 2011 εργάστηκε ως ερευνήτρια στο πρόγραμμα “Cyprus Food Virtual Museum” μελετώντας τη διατροφή στην αρχαία Κύπρο. Από το 2012 μέχρι και το 2014 συνεργάστηκε με το Μουσείο Κυπριακών Τροφίμων και Διατροφής και διοργάνωσε διάφορες δράσεις και εκδηλώσεις, ενώ από το 2014 εργάζεται στον ίδιο οργανισμό ως ερευνήτρια στο πρόγραμμα Europeana Food and Drink και παράλληλα διαχειρίζεται διάφορα διοικητικά και οργανωτικά θέματα. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα περιλαμβάνουν τα εθνικά μουσεία, θέματα ταυτότητας και μνήμης και την ιστορία των συλλογών.

bottom of page